Nazwa miejscowa Bieruń, notowana w źródłach po raz pierwszy w 1376 r. jako de Beruna, uznawana jest za dzierżawczą, utworzoną od nazwy osobowej *Bierun (niepoświadczonej) z sufiksem -jь. Z odimienną motywacją nazwy nie zgadzał się Stanisław Rospond, według niego jest to raczej nazwa topograficzna z przyrostkiem -uń dodanym do podstawy bier- 'bierać, wzbierać'.
Człony dyferencyjne Nowy, Stary zostały dodane do nazwy Bieruń w XIX wieku. W związku z budową szosy międzypaństwowej, a później linii kolejowej powstała nowa osada, której nadano oficjalnie w 1833 r. nazwę Bieruń Nowy. Dla odróżnienia wprowadzono nazwę Bieruń Stary na określenie drugiego, istniejącego od dawna, skupiska miejskiego.
Nazwa Lędziny, wymieniana w XIII-wiecznych dokumentach, motywowana jest wyrazem gwarowym lędzina, zachowanym w języku kaszubskim w znaczeniu 'ściernisko, rżysko', a pochodzącym z prasł. *lędina 'ziemia pozostawiona bez uprawy, leżąca odłogiem', od prasł. *lędo z przyrostkiem -ina (jak np. dolina, kraina). Wyraz ten w różnym brzmieniu znany jest w kilku językach słowiańskich. Nazwa miejscowa Lędziny występuje w formie liczby mnogiej.