Słoń nie ma nic wspólnego – w sensie etymologicznym – z koniem. Pochodzenie wyrazu koń jest prasłowiańskie, por. formę *końь. Tymczasem rzeczownik słoń, który pojawia się w różnych językach słowiańskich, został najpewniej zapożyczony w prasłowiańszczyźnie z jakiegoś języka orientalnego, por. tureckie i kurdyjskie słowo arslan ‘lew’. Dawni Słowianie przenieśli to określenie na inne zwierzę, które znali tylko ze słyszenia. Nie można też wykluczyć związków z prasłowiańskim czasownikiem *slan’ati (sę) w znaczeniu ‘pochylać się, opierać się’, por. polskie słaniać się (w zn. ‘zataczać się, chwiać się’).