Sylaby dzieli się na otwarte i zamknięte. Sylaba otwarta to sylaba zakończona samogłoską, np. każda sylaba w wyrazie ma-te-ma-ty-ka. Z kolei sylaba zamknięta to sylaba zakończona spółgłoską, np. każda sylaba w wyrazie trój-kąt. W polszczyźnie niektóre wyrazy można dzielić na sylaby na więcej niż jeden sposób, tzn. niektóre podziały mogą być oparte na sylabie otwartej lub zamkniętej, por. np. klamka: kla-mka albo klam-ka, komiksy: ko-mik-sy albo ko-mi-ksy, kostka: ko-stka albo kos-tka, mapka: ma-pka albo map-ka, spółgłoski: spół-gło-ski albo spół-głos-ki. Podobnie jest z wyrazami przywołanymi w pytaniu. W nauce czytania najpierw wprowadza się sylaby otwarte, a dopiero potem – zamknięte.

Dzielenie wyrazów w piśmie na końcu wiersza i przenoszenie ich do następnego jest w polszczyźnie oparte nie tylko na kryterium fonologicznym (podziale na sylaby), lecz także na kryterium morfologicznym. A w razie konfliktu kryterium morfologiczne jest nadrzędne w stosunku do fonologicznego. Przykładowo: podczas sylabizowania – w toku nauki czytania – wyrazu grządki podziały mogą wyglądać następująco: grzą-dki albo grząd-ki, podczas gdy w piśmie dopuszczalny będzie tylko podział grząd-ki, ponieważ przeniesienie wyrazu do następnego wiersza powinno nastąpić w miejscu jego podzielności na rdzeń i przyrostek (kryterium morfologiczne).