Przywołany w pytaniu wyraz ma następujący podział na sylaby: za-u-fa-nie. Samogłoski au w wyrazie zaufanie należą do dwóch odrębnych sylab. Nie stanowią tzw. dyftongu, będącego układem dwóch samogłosek, z których tylko jedna jest zgłoskotwórcza (jak np. w wyrazach sau-na czy pseu-do-nim z niezgłoskotwórczym [u̯]). Nie może być bowiem uznany za dyftongiczny ciąg samogłosek występujących na granicy morfologicznej pomiędzy przedrostkiem i rdzeniem (zaufanie ← zaufać ← za- + ufać).