Skrótowiec GKKFiT (Główny Komitet Kultury Fizycznej i Sportu) może być wymawiany dwojako: jako literowiec [gie-ka-ka-ef-i-te] lub jako skrótowiec mieszany [gie-ka-ka-fit]. Jeśli przyjmiemy pierwszą wersję, to nazwa ta kończy się (w wymowie) na [e], co sprawia, że całość jest nieodmienna. Jeśli zaś przyjmiemy, że zakończenie składa się z ciągu głosek [fit], to całość może (ale nie musi) się odmieniać. Wówczas poprawne będą formy, które podał WSO: GKKFiT-u (dopełniacz, a nie narzędnik) i Giekakaficie (miejscownik, nie wołacz).

Zasada [227] mówi wyraźnie:

Skrótowce zakończone na T i Ł przybierają w odmianie następujące postaci: GATT, GATT-u, o Gatcie; GKKFiT, GKKFiT-u, o Giekakaficie; GOT, GOT-u, o Gocie; MChAT, MChAT-u, o Mchacie; NOT, NOT-u, o Nocie; ZIŁ, ZIŁ-u, o Zile. W miejscowniku wielką literę piszemy tylko na początku, a końcówki fleksyjnej nie oddzielamy od tematu łącznikiem.

Dotyczy to wszystkich skrótowców zakończonych na [t] i [ł], niezależnie od tego, czy są literowce, czy skrótowce mieszane. Uwaga dr. Grzeni wydaje mi się więc nietrafna. Do opisu na portalu Dobrysłownik.pl nie mam, niestety, dostępu.
Nie mogę się, niestety, odnieść do uwagi: „Ponadto wiele osób razi odmiana początkowego GKK”, gdyż nie wiem, co miała Pani (miał Pan?) na myśli – w skrótowcu GKKFIT nie ma przecież odmiany wewnętrznej.