Fraza gdzie diabeł mówi dobranoc nazywa miejsce bardzo odległe, dalekie i jednocześnie zapomniane, nieuczęszczane. Na pewno u podstaw jej utworzenia legło wyobrażenie diabła jako istoty żyjącej w piekle, a więc – właśnie – gdzieś bardzo daleko, dokąd nie chcemy trafić. Na te skojarzenia związane z odległością w przestrzeni nakładają się skojarzenia związane z końcem dnia – mówimy dobranoc, gdy zapada noc, a więc gdy wszyscy usypiają, gdy nic się nie dzieje. Tam, gdzie diabeł mówi dobranoc jest więc miejscem, które jest tak dalekie i nierozpoznane jak piekło, w którym zapada noc.