Kropka na końcu doktora

Kropka na końcu doktora
20.04.2017
20.04.2017
W jednej z porad p. Maciej Malinowski napisał:
Zwracajmy uwagę na kropkę po skrócie dr występującym w dopełniaczu (dr. a. dra), gdyż wiele osób jej nie stawia, a później się dziwi, kiedy ją zobaczy (rzecz jasna, w mianowniku jest dr). Cóż, wiele osób nie zna, niestety, tego normatywnego nakazu pisowniowego…

Szczerze mówiąc, za bardzo nie wiem o jakim nakazie / regule jest mowa. Domyślam się z kontekstu, ale prosiłbym o szersze wyjaśnienie, o co chodzi z tymi kropkami na końcu doktorów.
Jeśli skrót jakiegoś wyrazu kończy się tą samą literą, którą jest zakończony wyraz, to na końcu skrótu nie stawiamy kropki. Jeśli zaś ostatnia litera skrótu nie jest ostatnią literą skracanego wyrazu, to kropkę należy postawić.
W myśl tej zasady skróty wyrazów doktor, magister czy biskup – mające postać, odpowiednio, dr, mgr, bp – nie są zakończone kropką (bo kończące je litery są takie same jak ostatnie litery pełnych wyrazów: r, r, p).
Jeśli zaś użyjemy tych wyrazów w przypadkach, w których występują końcówki gramatyczne (np. Rozmawiałem z doktorem Kowalskim, Spotkałem magistra Nowaka, homilia biskupa Pieronka), to litery r, r, p nie będą stanowiły zakończenia wyrazu. Wówczas skróty tych słów zapiszemy z kropkami lub z końcówkami gramatycznymi:
Rozmawiałem z dr. Kowalskim / Rozmawiałem z drem Kowalskim,
Spotkałem mgr. Nowaka / Spotkałem mgra Nowaka,
homilia bp. Pieronka / homilia bpa Pieronka.
Z kropką zapisujemy też, rzecz jasna, te skróty, których ostatnia litera nie jest tożsama z ostatnią literą pełnego wyrazu w mianowniku – prof. (profesor), hab. (habilitowany), gen. (generał).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego