Piszący miał podstawy ku temu, aby we wskazanym miejscu pominąć przecinek. Norma interpunkcyjna mówi o niestawianiu przecinka w utartych zwrotach i frazeologizmach przyjmujących postać dwóch zdań połączonych spójnikami typu: co, gdzie, jak, kto itp., por.

• ktoś wie co w trawie piszczy, np. Muszę wiedzieć co w trawie piszczy;
• ktoś ucieka/zwiewa/zmyka gdzie pieprz rośnie, np. Wydłubał dziurę w murze z piaskowca i uciekł gdzie pieprz rośnie;
• coś minęło jak z bata strzelił, np. Wakacje minęły jak z bata strzelił;
• coś leży/ nadaje się jak ulał, np. Nadawał się do tego jak ulał.

Fraza mówiąca, że ktoś stara się jak może, też ma taki sfrazeologizowany charakter porównawczy.