Szanowna Pani,

rzeczownik laurka nie pochodzi bezpośrednio z łaciny, lecz – istotnie – łacina miała wpływ na jego powstanie.

Otóż w łacinie istnieje wyraz laurus będący nazwą rośliny (jej polskim odpowiednikiem jest wawrzyn). Został on zapożyczony do polszczyzny w dwóch postaciach: jako laur i (zapomniana już) laura – oba wyrazy oznaczały wieniec zakładany w nagrodę zwycięzcom. Od tego drugiego powstała laurka; jej współczesne  znaczenie ('arkusz papieru ozdobiony rysunkiem, z tekstem powinszowania, ofiarowywany zwykle przez dzieci osobom dorosłym') ukształtowało się zapewne w procesie metaforyzacji ('wieniec będący symbolem chwały' – 'tekst i obrazek wyrażające dobre uczucia'). Przypuszcza się też, że pierwotnie laurka oznaczała jeden listek wieńca laurowego.

Z pozdrowieniami