Tytuły różnego typu utworów są nazwami własnymi (należą do kategorii tzw. chrematonimów). W ich obrębie mogą się pojawiać inne nazwy własne. Cudzysłów służy do wyodrębnienia owych nazw własnych w obrębie tytułu. Zgodnie z ogólnymi regułami interpunkcyjnymi nazwy własne nie muszą być ujmowane w cudzysłów. Sama bowiem wielka litera wskazuje, że nie mamy do czynienia z wyrazem/wyrażeniem pospolitym. Dopuszczalna jest zatem pisownia typu: Ucieczka z kina Wolność, Operacja Argo. Fakultatywnie jednak cudzysłów może zostać użyty do wyodrębniania w strukturze tytułu przezwisk, kryptonimów, nazw własnych instytucji lub obiektów itp. Czasami użycie cudzysłowu pozwala ujednoznacznić określony tytuł, por. np. Anna i wampir (kobieta o imieniu Anna) oraz „Anna” i wampir (akcja MO o kryptonimie „Anna”).

Jeśli tego rodzaju tytuły są składane kursywą, używa się wyłącznie cudzysłowu pierwszego stopnia. Jeśli natomiast cały tytuł ujmowany jest w cudzysłów, konieczne jest użycie również cudzysłowu drugiego stopnia (francuskiego albo niemieckiego), por. np.

• Ucieczka z kina „Wolność” albo „Ucieczka z kina «Wolność»”, albo „Ucieczka z kina »Wolność«”,
• „Anna” i wampir albo „«Anna» i wampir”, albo „»Anna« i wampir”.