Sądzę, że interpretacja nazwiska bohatera powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza – Dyzma – jako „dobrego łotra”, który się nawrócił, a tym samym „rozgrzeszenie” Nikodema Dyzmy z jego uczynków nie znajduje uzasadnienia. Kariera Nikodema Dyzmy to powieść satyryczna, skierowana przeciwko obozowi sanacyjnemu, której tytułowy bohater jest niejako upostaciowaniem najgorszych cech przedstawicieli tego obozu. T. Dołęga-Mostowicz był zwolennikiem endecji i został pobity przez oficerów (zwolenników sanacji) za obraźliwy artykuł o Józefie Piłsudskim, a jego powieść jest reakcją na ten fakt. Przebieg akcji powieści nie sugeruje takiego jej rozwoju jakoby Nikodem „miał się nawrócić”, wszak jego ulubionym porzekadłem jest „Za mordę tych drani trzeba trzymać”. O ile mi wiadomo, historycy literatury nie doszukują się związków między Karierą Nikodema Dyzmy a Ewangelią Nikodema. Na marginesie można dodać, że zarówno Nikodem, jak i Dyzma to pierwotne imiona pochodzenia greckiego: Nikodem <grec. Nikodemos (nike ‘zwycięstwo’ + demos ‘lud’)>; Dyzma <grec. dysme ‘zachód słońca, strona zachodnia”> lub <grec. dysmenes ‘nieżyczliwy’>. Również w tych imionach można by się doszukiwać wymowy symbolicznej, ale – moim zdaniem – nie znajduje to racjonalnego uzasadnienia. Właściwej odpowiedzi mógłby udzielić jedynie autor powieści.