Szanowny Panie,

bardzo dziękujemy za przemiłe słowa pod adresem naszego zespołu.

Co się zaś tyczy Pana pytania: normę językową – w tym także tę odnoszącą się do elementów leksykalnych – tworzą rodzimi użytkownicy polszczyzny. To oni decydują, które wyrazy (w tej kategorii mieszczą się skrótowce) czy wyrażenia będą w polszczyźnie używane, a które nie. Językoznawca normatywista może przedstawić co najwyżej – opartą na metodach naukowych – opinię na temat tego, w czym ewentualnie jedna forma jest lepsza od drugiej i dlaczego ta pierwsza „powinna” być stosowana. Opinia ta nie ma jednak mocy stanowiącej. Użytkownicy języka mogą zadecydować odmiennie. Wybór ten z czasem – na mocy kryterium uzualnego – zostanie skodyfikowany i trafi do słowników.

Obecnie w polszczyźnie konkurują dwa skrótowce odnoszące się do wyrażenia sztuczna inteligencja – rodzimy SI oraz zapożyczony z angielszczyzny AI (od ang. artificial intelligence), przy czym ten drugi ma oboczne wersje wymawianiowe ([ej-aj] albo [a-i]). Zaletą formy SI jest to, że jest rodzima. Anglojęzyczna forma AI ma charakter międzynarodowy, co też jest pewną wartością w wypadku naukowych określeń terminologicznych i utworzonych od nich skrótowców. Ułatwia to bowiem komunikację.

Stosunkowo szybko – z uwagi na doniosłość tematu i liczbę poświęcanych mu publikacji – przekonamy się, który ze skrótowców wyprze konkurenta. Wydaje się, że większe szanse ma na to forma AI, która pojawia się w nazwach firm tworzących SI oraz w nazwach serwisów oferujących usługi związane z SI, np. Hotpot AI, Lensa.AI, Leonardo.ai, OpenAI i StarryAI. Nie można też oczywiście wykluczyć, że na placu boju pozostaną oba skrótowce, choć zapewne będą się różniły frekwencją (jak np. częste USA i bardzo rzadkie SZA).

Łączę pozdrowienia