W stylistyce mamy figurę retoryczną o nazwie singularis pro plurari, która polega na użyciu – w odniesieniu do osób, rzeczy czy zjawisk występujących w rzeczywistości pozajęzykowej niejednostkowo – określeń w liczbie pojedynczej, por. np.

• Włos mi się zjeżył na głowie (zamiast: włosy).
• Żołnierz polski ginął na frontach całego świata (zamiast: żołnierze).

Użycie tej figury musi być jednak uzasadnione charakterem tekstu. Przywołane w pytaniu zdanie stanowi rodzaj instruktażu, a tego rodzaju wypowiedź wymaga przede wszystkim precyzji i jednoznaczności. Dlatego też należy użyć – jeśli miski mają być wyłożone dwiema ścierkami – liczby mnogiej i napisać: Wyłóż dwie miski ścierkami i oprósz je mąką.