Wyraz (W)wierdonek występuje współcześnie wyłącznie jako nazwisko. Udało mi się znaleźć też jedno jego użycie w funkcji zwyczajowej nazwy toponimicznej:

We wrześniu 1942 r. położone na zachód od Wodzisławia łąki zwane Wierdonkiem, były miejscem koncentracji ludności żydowskiej, deportowanej z miejscowego getta do obozu zagłady w Treblince. Doszło tu do doraźnych egzekucji. Wodzisław Skrodzki w liście opublikowanym na łamach „Tygodnika Powszechnego” (nr 28/06) wspomina: „Świadkowie, którzy pojawili się na Wierdonku już po tym, jak Żydów wywieziono ciężarówkami, mówili, że na trawie były ślady krwi, leżały kawałki mózgu, czaszek z włosami, stał dziecinny wózek”. [Wierdonek – miejsce koncentracji ludności żydowskiej podczas likwidacji getta, „Wirtualny Sztetl”; https://sztetl.org.pl/pl/miejscowosci/w/702-wodzislaw/116-miejsca-martyrologii/52738-wierdonek-miejsce-koncentracji-ludnosci-zydowskiej-podczas-likwidacji-getta]

Zapewne jest to jeden z elementów tworzących grupę wariantów: wiardunk, wierdunk, wierdunek, wiardunek, wierdung istniejących w dawnej polszczyźnie i oznaczających czwartą część zapłaty (mającą w różnych okresach różne wartości: 12 groszy, 10 groszy, 18 groszy itd.). Wywodzą się one (a raczej – wywodzi się on, bo mówimy o jednym wyrazie występującym w różnych wariantach fonetycznych) z języka niemieckiego, w którym vier to ‘cztery’.