Tak, jest prawdą, że zasady edytorskie nakazują w dialogach w prozie powieściowej zapisywać liczby i numery słownie, a nie cyfrowo, por. np.

• – Wieczorem siedemnastego lipca dziewięćdziesiątego szóstego roku jakiś pojazd, najprawdopodobniej z napędem na cztery koła, tak jak twój, zjechał z drogi i stanął mniej więcej w tym miejscu.
• – Kiedyś latałem na phantomach F-cztery stacjonujących na lotniskowcach.
• – O dwudziestej dwadzieścia osiem magnetofon w kokpicie zarejestrował głos kapitana Kevorkiana.

Chodzi tu bowiem o formę typową dla żywej mowy, a nie zapis ideograficzny właściwy dla pisma. A zatem powieść Vincenta V. Severskiego pt. Nielegalni jest poprawnie zredagowana w odniesieniu do omawianej tu kwestii. Odczucie, że tego rodzaju dialogi się „trudno czyta”, może wynikać z charakteru tejże powieści, w której – z uwagi na fabułę – w dialogach występuje wiele dat dziennych i rocznych. Powieść ta jest rzeczywiście pod tym względem nietypowa w porównaniu z innymi „standardowymi” utworami powieściowymi, w których daty roczne pojawiają się sporadycznie. Owo odstępstwo od standardu w wypadku książki V.V. Severskiego nie stanowi wystarczającego powodu, by zmieniać zasady edytorskie.

Wbrew temu, co zdaje się sugerować korespondent Poradni, zapis cyfrowy: …z 1953 roku… także jest w książce V.V. Severskiego poprawny, ponieważ nie pochodzi z dialogu, lecz z narracji, por.

• Carl siedział jak zamroczony. Obaj doskonale wiedzieli, jaką wartość ma zielony notatnik „Berlingske-Posten” z 1953 roku. Niepewnie, jakby się czegoś bał, Carl przysunął go do siebie, zamknął i wziął do ręki. Przez chwilę trzymał na dłoni, jakby ważył jego ciężar, po czym otworzył i zaraz znowu zamknął.

W partiach narracyjnych prozy beletrystycznej zapis cyfrowy otrzymują zazwyczaj: data dzienna i rok, godzina z minutami, liczby w nazwach własnych, numery ulic, domów, lokali itp. oraz liczby występujące w cytowanych dokumentach.