Szkoda, że Korespondentka Poradni nie przywołała w pytaniu pełnego wypowiedzenia, które sprawia problem interpunkcyjny po wprowadzeniu skrótów. Wyobraźmy sobie jednak, że pierwotne zdanie miało następujące brzmienie:

Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują do końca miesiąca, to przyjedzie ekonom i zostaną ukarani chłostą.

Ucięto zatem część końcową zdania podrzędnego i początek zdania nadrzędnego […do końca miesiąca, to przyjedzie ekonom i…]. Z formalnego punktu widzenia mamy do czynienia z dwoma ingerencjami, por.

Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują […], […] zostaną ukarani chłostą.

Takie podwójne oznaczanie uciętego fragmentu nie jest jednak stosowane, byłoby bowiem nadmiarowe. Należy jednakowoż pozostawić przecinek – przed nawiasem bądź po nim – oddzielający człon podrzędny od nadrzędnego, por.

Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują […], zostaną ukarani chłostą.

Gdy dokonujemy tylko jednego skrótu, przecinek umieszczamy odpowiednio przed nawiasem bądź po nim, por.

Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują do końca miesiąca, zostaną ukarani chłostą. → Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują […], zostaną ukarani chłostą.

Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują, to przyjedzie ekonom i zostaną ukarani chłostą.→ Jeśli mieszkańcy się nie podporządkują, […] zostaną ukarani chłostą.