Rzeczownik kabaret‘teatrzyk z lekkim repertuarem monologów, skeczów literackich, piosenek i tańców’ jest wyrazem pochodzenia obcego i należy do tzw. europeizmów, tzn. takich jednostek leksykalnych, które w wielu językach mają taką samą albo bardzo podobną postać – por. np. pol. kabaret, czes. kabaret, ros. kabaré, bułg. kabaré, fiń. kabaree, szw. kabaré, niem. kabarett, ang. cabaret, fr. cabaret [wym. kabaré]. Ze względu na postać pisowniową i wymówieniową należy przyjąć, że pol. kabaret jest najprawdopodobniej bezpośrednim zapożyczeniem z języka niemieckiego (niem. kabarett). Jest to zapożyczenie późne, bo pochodzące z początków XX w., natomiast geneza tego europeizmu sięga średniowiecza, tj. języka starofrancuskiego – por. cambrette ‘izdebka’ i staroholenderskiego – por. cabret ‘izba, szynk’.