Wprawdzie język nie zawsze kieruje się prawami logiki, ale istotnie czasownik nawidzieć (tak!) istniał i był w powszechnym użyciu aż do XVIII w. W Słowniku języka polskiego S.B. Lindego odnajdujemy jego definicję 'rad widzieć kogoś', 'kochać się w nim' i przykłady użyć: „Lubią go obiedwie, a ta, ta młodsza, pasjami go nawidzi”, „Dobrego gospodarza każdy nawidzi, chwali”. Dlaczego właśnie ten czasownik zaginął, a jego antonim tak dobrze się miewa – nie umiem odpowiedzieć. Zachęcam do posługiwania się tym zapomnianym słowem: przyjemniej jest przecież nawidzieć ludzi, niż ich nienawidzi(e)ć.
Serdecznie pozdrawiam
Krystyna Długosz-Kurczabowa