Sądzę, że określenie klipiarze ma za podstawę etymologiczną nazwę klipa (< niem. Klippe), która oznaczała – jak podają słowniki – grę chłopięcą polegającą na umiejętnym podbijaniu kijkiem drewienka zaostrzonego klinowato po obu końcach. Pamiętam tę grę z dzieciństwa, chociaż raczej jako widz, a nie jej bezpośredni uczestnik. Dzisiaj chyba już nikt w klipę nie gra, bo są o wiele atrakcyjniejsze gry i zabawy młodzieżowe. Klipa nie była grą „poważną”, bo grywali w nią tylko chłopcy, a nie dorośli, dlatego też, jeśli mówimy o piłkarzach — członkach kadry narodowej — jako o klipiarzach, to mówimy o nich w sposób lekceważący. Podkreślamy ich nieprofesjonalizm i oceniamy poziom ich gry jako równy grze małych chłopców. Słowotwórczo zatem klipiarz (lmn. klipiarze) to ekspresywny neologizm, utworzony za pomocą przyrostka –arz od podstawy słowotwórczej klipa.