Zdanie: Mogę chcieć jako odpowiedź na pytanie o to, czy ktoś chciałby coś lub czegoś, stanowi rodzaj żartu słownego, wynikającego z połączenia dwóch czasowników modalnych, tzn. wyrażających subiektywny stosunek mówiącego do treści własnej wypowiedzi (por. też muszę chcieć, muszę móc albo nie muszę musieć). Trudno tego rodzaju żartobliwe sformułowania oceniać w kategoriach logiki. To jest swoista licentia poetica, która wymyka się również ocenie normatywnej w kategoriach kultury języka.