pąć

pąć
28.05.2004
28.05.2004
Gorąco proszę o podanie pochodzenia i znaczenia słowa pąć. Użył go Ojciec Święty Jan Paweł II dnia 3 czerwca 1979 r. w przemówieniu wygłoszonym w czasie I pielgrzymki do Polski, na Błoniu Gnieźnieńskim w Gębarzewie. Cytuję: „(…) Oto pole, błonie szerokie, na którym stanęliśmy wspólnie, ażeby rozpocząć pielgrzymkę – lub jak to mówi współczesny polski pisarz: «pąć»…” (Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski. Przemówienia. Dokumentacja, PALLOTINUM. Poznań-Warszawa, 1979).
Pąć to wyraz staropolski, zapisany już w XV w., wystepujący w znaczeniu 'podróż, pielgrzymka', a wcześniej w znaczeniu 'droga'. Dobrze zachowany m.in. w formacji pochodnej pątnik 'pielgrzym' i nazwach miejscowych Pątnowo, Pątnów, natomiast wyszły już z użycia pątować i pątnikować, pątniczy.
Z tego samego źródła pochodzą też wyrazy: ros. put' 'droga', czes. putovani 'podróżowanie', łac. pons, pontis 'most, grobla' (z czego późniejszy ponton), grec. pontos 'morze'.
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego