Słowniki staropolskie notują wyraz saja (oraz szaja) w znaczeniu ‘lekka, wzorzysta, droga materia’, a także spokrewnione z nim sajan ‘odświętne ubranie żołnierskie’ i sajeta ‘drogie, delikatne sukno’ i ‘ubranie z tego sukna uszyte’. Te wyrazy należały w dobie renesansu do internacjonalizmów, tzn. występowały w wielu językach, por. np. tur. saja, rum. saja, włos. sajo, fr. saye, grec. sagia, łac. sagium. Zapewne nazwa wywędrowała wraz z materiałem, który oznaczała, i modnymi okryciami, które obowiązywały na wielu dworach.
Nie udało mi się dotąd ustalić znaczenia wyrazu sajerz. Jeśli jest to nazwa człowieka, który pozostaje w relacji do sai (np. produkuje tę materię, handluje nią, szyje z niej ubrania) to pokrewieństwo etymologiczne tych wyrazów jest oczywiste, i funkcja formatu -erz wyrazista (tworzy nazwy zawodów).
Nie można też wykluczyć, że jest to wyraz zapożyczony w całości. Jednak bez znajomości jego znaczenia nic pewnego powiedzieć nie można.