Wymienione wyrazy są ze sobą etymologicznie spokrewnione, ale to pokrewieństwo było widoczne w poprzedniej epoce językowej, tzn. w języku prasłowiańskim (istniejącym mniej więcej w okresie VI w. przed Chr. – VI w po Chr.). We współczesnym języku polskim uległo niemal całkowitemu zatarciu. Pochodzenie tych wyrazów najprościej można przedstawić tak.
W języku prasłowiańskim była para czasowników tworzyć – twarzać, które miały też formy prefiksalne: potworzyć – potwarzać, przetworzyć – przetwarzać, stworzyć – stwarzać, utworzyć – utwarzać, wytworzyć – wytwarzać. (Dla ułatwienia podaję ich współczesne, a nie prasłowiańskie postaci). Od niektórych spośród tych czasowników w wyniku tzw. derywacji wstecznej, czyli ucięcia zakończenia czasownikowego, powstały odpowiednie rzeczowniki, stąd twór, twarz, potwór, potwarz, przetwór, stwór, utwór, wytwór. Każdy wyraz ma w języku polskim swoją historię, np. twarz to pierwotnie ‘stworzenie, wytwór, dzieło’ (tzn. rezultat czynności – twarzać), następnie ‘osoba’, wreszcie ‘oblicze’. Dokładniejsze informacje na ten temat można znaleźć m.in. w Słowniku etymologicznym języka polskiego PWN lub w Słowniku szkolnym. Etymologia WSiP, oba mojego autorstwa.