tylko (lub aż) 100 tysięcy
jakie są przesłanki tworzenia rzeczowników odprzymiotnikowych zakończonych na -ość, gdy nie mają nowego znaczenia względem innych, np. inicjatywność – inicjatywa, mitologiczność – mitologizm, obojnaczość – obojnactwo, ostentacyjność – ostentacja itd.? W słownikach PWN-u brakuje za to wielu słów z nowym znaczeniem, np. taktowność, instynktowność, prowokacyjność, przykrótkość itd. Mógłbym przykładowo utworzyć sobie rzeczowniki introwertyczność, ekstrawertyczność?
Pozdrawiam
31.10.2012
31.10.2012
Dzień dobry,jakie są przesłanki tworzenia rzeczowników odprzymiotnikowych zakończonych na -ość, gdy nie mają nowego znaczenia względem innych, np. inicjatywność – inicjatywa, mitologiczność – mitologizm, obojnaczość – obojnactwo, ostentacyjność – ostentacja itd.? W słownikach PWN-u brakuje za to wielu słów z nowym znaczeniem, np. taktowność, instynktowność, prowokacyjność, przykrótkość itd. Mógłbym przykładowo utworzyć sobie rzeczowniki introwertyczność, ekstrawertyczność?
Pozdrawiam
Przytoczył Pan przykłady z internetowego Słownika języka polskiego PWN, wcześniej wydanego drukiem jako Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów. Myślę, że w tytule wersji drukowanej kryje się odpowiedź: wydawnictwo chciało zamieścić w jednym tomie jak najwięcej wyrazów. Część z nich podano bez definicji, jakby w założeniu, że czytelnik sam się domyśli ich znaczenia. W pewnych wypadkach zadanie czytelnika jest łatwe (por. rzeczowniki odprzymiotnikowe na -ość), w innych trudniejsze. Rzecz zrozumiała, że słownik ów nie nadaje się do tego, by z jego pomocą oceniać różnice między wyrazami bliskoznacznymi (a może równoznacznymi?), jak ostentacyjność i ostentacja. Różnic między nimi należy szukać w większych słownikach lub w korpusach językowych.
Ma Pan rację, że w słowniku nie wyczerpano listy polskich wyrazów. Ale też nie taki był zamiar – wyrazów miało być tylko (lub aż) 100 tysięcy.
Ma Pan rację, że w słowniku nie wyczerpano listy polskich wyrazów. Ale też nie taki był zamiar – wyrazów miało być tylko (lub aż) 100 tysięcy.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski