Pierwszy człon wilkołaka jest zrozumiały, wskazuje na wilka. Drugi – podaję informację za słownikiem etymologicznym W. Borysia – pochodzi od prasłowiańskiego słowa dlaka o znaczeniu 'sierść'. Pierwotnym znaczeniem wilkołaka było więc '(człowiek) mający wilczą sierść'. Neologizm R. Stillera jest przykładem formacji analogicznej, o tyle sugestywnej, że bykołak przypomina wilkołaka nie tylko drugim członem złożenia, ale też spółgłoską zamykającą pierwszy człon.