Zajedno jest archaizmem. Tym wyrazem posługiwał się m.in. H. Sienkiewicz: „Na kopje alibo na topory. Zajedno mi.” (Słownik warszawski, t. VIII, s. 109). Dawniej spotykana była także pisownia rozłączna, por. np. „Tobie to wszystko za jedno” (Knapiusz), przysłowie: „Głupiemu służyć, w nocy jeździć, w karczmie gospodarować, wszystko niemal za jedno” (Słownik warszawski, t. II, s. 152); oraz „Umiał rządzić, sprawiedliwość i możnym, i słabym za jedno wymierzał” (J. U. Niemcewicz, za Słownikiem języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, t. III, s. 365).