zostać się
Bliska mi osoba notorycznie używa wyrażenia zostało się, np.: „Zostało się jeszcze trochę kawy” czy też „Marek został się jeszcze na basenie”. Czy jest to poprawne? Proszę o odpowiedź. Dziękuję i pozdrawiam.
24.06.2004
24.06.2004
Witam serdecznie.Bliska mi osoba notorycznie używa wyrażenia zostało się, np.: „Zostało się jeszcze trochę kawy” czy też „Marek został się jeszcze na basenie”. Czy jest to poprawne? Proszę o odpowiedź. Dziękuję i pozdrawiam.
Język zmienia się, ale nie na komendę, a my wychowujemy się w różnych środowiskach i różne formy (także językowe) przyjmujemy za swoje, stąd niekiedy różnice w zasobie słownictwa i poczuciu tego, co poprawne w języku ogólnym.
Słownik języka polskiego PWN w wersji z 1995 r. kwalifikuje użycia podobne do przytoczonych jako potoczne bądź przestarzałe. Podobnie problem ujmuje Inny słownik języka polskiego PWN. Wyrazy wychodzące z użycia są często odczuwane jako potoczne, ale nie ma powodu, by w omawianym przypadku mówić o niepoprawności. Tolerujmy możliwość zróżnicowania form wypowiedzi.
Czuję się zobowiązany do powiedzenia tutaj, że zostać się w znaczeniach 'zostać' (współtworzącym konstrukcje w stronie biernej) i 'stać się jakimś, kimś, czymś' nie jest poprawne. Mam na myśli użycia: „21 marca zawieszony został się ruch graniczny…” czt też „Y został się głównym udziałowcem firmy”.
Kłaniam (się) uniżenie
Słownik języka polskiego PWN w wersji z 1995 r. kwalifikuje użycia podobne do przytoczonych jako potoczne bądź przestarzałe. Podobnie problem ujmuje Inny słownik języka polskiego PWN. Wyrazy wychodzące z użycia są często odczuwane jako potoczne, ale nie ma powodu, by w omawianym przypadku mówić o niepoprawności. Tolerujmy możliwość zróżnicowania form wypowiedzi.
Czuję się zobowiązany do powiedzenia tutaj, że zostać się w znaczeniach 'zostać' (współtworzącym konstrukcje w stronie biernej) i 'stać się jakimś, kimś, czymś' nie jest poprawne. Mam na myśli użycia: „21 marca zawieszony został się ruch graniczny…” czt też „Y został się głównym udziałowcem firmy”.
Kłaniam (się) uniżenie
Artur Czesak, IJP PAN, Kraków
