Orzeczenie zdania może stać w liczbie mnogiej przy podmiocie szeregowym, którego elementy są połączone spójnikiem rozłącznym (np. lub, albo), tylko wówczas, gdy wyrazy tworzące podmiot są tego samego rodzaju. W innym wypadku powinno ono przybrać postać liczby mnogiej, aby jego rodzaj był uzgodniony z całością podmiotu, a nie tylko z jego częścią.
W przywołanym zdaniu wyrok jest rodzaju męskiego, a orzeczenie (sądu) – nijakiego. Przymiotnik tworzący element (gramatycznego) orzeczenia imiennego (jest wiążące) – wiążące – został uzgodniony tylko ze słowem orzeczenie. Zdanie powinno brzmieć: Wyrok lub orzeczenie sądu działającego na podstawie przepisów kodeksu są wiążące – tu przymiotnik wiążące występuje w liczbie mnogiej (wyrok lub orzeczenie są wiążące), która przypadkowo jest tożsama z formą rodzaju nijakiego liczby pojedynczej (orzeczenie jest wiążące).