W przytoczonym zdaniu niezbędne są oba przecinki. Pierwszy poprzedza zdanie podrzędne przydawkowe (względne), drugi – rozdziela części składowe wyrażenia porównawczego albo ograniczającego tyle – co.
Przy dzieleniu obcych nazw własnych najlepiej kierować się zasadami obowiązującymi w języku, z którego pochodzi przytaczany wyraz bądź wyrażenie (zazwyczaj obowiązuje podział na sylaby bądź cząstki morfologiczne). Przytoczone nazwy – jeśli przyjąć, że występują w angielszczyźnie (?) – najlepiej podzielić następująco: An-drew-jeski, Wid-end.