babuszkofobia

babuszkofobia
15.02.2015
15.02.2015
Większość wyrazów kończących się na -fobia ma początek w postaci obcego przedrostka (tanato-, neo-, piro- itp.), więc trudno znaleźć analogię dla wyrazu wziętego z PWN-owskiego Słownika wydarzeń, pojęć i legend XX wieku Władysława Kopalińskiego – babuszkafobia”. I stąd pytanie: czy przy tworzeniu takich wyrazów powinniśmy pierwszy człon łączyć jak w tym wyrazie, czy przez spójkę -o- (tworząc rzeczownik babuszkofobia)?
Powinna być babuszkofobia, ale muszę się przyznać, że w żadnej z form ten wyraz nie jest mi znany i że nie znalazłem żadnych dowodów na jego użycie. Kopaliński zresztą pisze o nim następująco: „powinien oznaczać lęk przed babcią, a oznacza – przewrotnie – niechęć babci do zajmowanie się wnukami”. Powinien oznaczać coś, ale nie oznacza, wiec poza słownikiem może go w ogóle nie ma? Nie byłby to jedyny taki przypadek: w słownikach zdarzają się słowa wymyślone przez leksykografów, które nie zdołały się upowszechnić, lub zasłyszane przez nich raz czy dwa i utrwalone na wieki.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego