ćwik
Jestem instruktorem harcerskim. Podczas jednej z rozmów w naszym gronie, zaczęliśmy zastanawiać się nad poprawną formą liczby mnogiej od słowa ćwik w znaczeniu stopnia harcerskiego. Padły trzy propozycje ćwikowie, ćwiki oraz ćwicy. Która z nich jest poprawna? Dodam że nie znalazłem odpowiedzi w kilku słownikach języka polskiego.
6.12.2014
6.12.2014
Szanowni Państwo!Jestem instruktorem harcerskim. Podczas jednej z rozmów w naszym gronie, zaczęliśmy zastanawiać się nad poprawną formą liczby mnogiej od słowa ćwik w znaczeniu stopnia harcerskiego. Padły trzy propozycje ćwikowie, ćwiki oraz ćwicy. Która z nich jest poprawna? Dodam że nie znalazłem odpowiedzi w kilku słownikach języka polskiego.
Z czysto gramatycznego punktu widzenia wszystkie trzy formy są dopuszczalne. Trochę mnie dziwi, że zastanawiają się Państwo nad odmianą słowa, którego musicie przecież używać często, także w liczbie mnogiej. Zwykle w takich wypadkach doradzam: przysłuchać się, jak mówią zainteresowania. Teraz jednak taka rada byłaby nieskuteczna.
Uniwersalny słownik języka polskiego przewiduje w znaczeniach osobowych – ale innych niż w harcerstwie – formę mianownika ćwiki. Trzeba ją łączyć z morfologicznie nieosobowymi formami przymiotników i zaimków: te ćwiki, dobre ćwiki. Gdyby tak samo potraktować ćwików – harcerzy, to łączliwość byłaby taka jak w wypadku rzeczownika zuch – te zuchy, dobre zuchy.
Uniwersalny słownik języka polskiego przewiduje w znaczeniach osobowych – ale innych niż w harcerstwie – formę mianownika ćwiki. Trzeba ją łączyć z morfologicznie nieosobowymi formami przymiotników i zaimków: te ćwiki, dobre ćwiki. Gdyby tak samo potraktować ćwików – harcerzy, to łączliwość byłaby taka jak w wypadku rzeczownika zuch – te zuchy, dobre zuchy.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
