Nazwy wydarzeń dziejowych zwykle pisze się małymi literami, por. art. [105] (20.6) WSO PWN. Wyjątkiem są nazwy ustabilizowane w innej pisowni, prócz Wiosny Ludów np. Okrągły Stół i Bitwa Warszawska (przykłady z ww. słownika). W krótką serię wyjątków układają się nazwy typu Marzec ’68 czy Grudzień ’70, na ich wzór można tworzyć inne podobne.
Poza tym słowniki ortograficzne pozwalają używać wielkiej litery ze względów emocjonalnych, por. [99] (19.3) w WSO PWN. Przejawia się w tym swoiste wartościowanie, jedni więc mogą pisać Powstanie Warszawskie, a inni powstanie warszawskie, zależnie od swojego stosunku do tego wydarzenia. Warto jednak pamiętać, że podstawowa i neutralna przez to jest pisownia małymi literami. Można więc w użyciu wielkich liter dopatrywać się chęci dowartościowania czynu powstańczego, natomiast nie jest zasadne zarzucać osobom używającym małych liter, że go deprecjonują.
Po tym wszystkim możne Pani już sama podjąć decyzję w sprawie ARABSKIEJ WIOSNY.