dziubku, dziubeczku, dziubeńku, dziubasku, dziubasie, dziubulku, dziubulasku, dziubuniu, dziubusiu; dziubek, dziubuś
Samo bogactwo form – z których każda w dodatku bywa pisana przez ó – pokazuje, jak potrzebne to czułe słówko. Czy jego powodzenie ma związek z powiedzeniem o piciu sobie z dzióbków, czyli małżeńskiej idylli? Może tak. Etymolodzy twierdzą jednak, że dziubek – od dawnego dziubać 'uderzać czymś ostrym, kłuć' – nie jest wcale spokrewniony z dziobem, a więc i z dzióbkiem. Dobrze wiedzieć: odtąd, esemesując do swojego partnera, możemy wybierać między dziubkiem, dzióbkiem i dziobkiem – jak widać, wybór nie jest sprawą obojętną.