W imionach dwuczłonowych możemy odmieniać obydwa składniki, ponieważ jest to złożenie elementów współrzędnych, a poza tym ich odrębność jest wyraźnie zaznaczona. W praktyce językowej dość wyraźnie przeważają formy z nieodmienianym członem pierwszym, a odmienianym drugim. W związku z tym obydwa sposoby należy uznać za poprawne, przy czym pierwszy bardziej jest zgodny z duchem polszczyzny, która jest językiem fleksyjnym, drugi ma mocniejsze oparcie w zwyczaju językowym. Można wobec tego wybierać. Ja preferuję odmienianie obydwu składników.
Inicjały tych imion piszemy z dywizem, tak jak podano w przykładzie.