Łatwo pomylić
Zgromadziliśmy tu słowa, które łatwo pomylić, a których mylić nie wypada. Warto zapoznać się z nimi.
Łatwo pomylić
-
POWOLIPowoli możemy ruszać się, pracować – kiedy nie jesteśmy przynaglani do
-
PÓŁKOWNIK, PUŁKOWNIKPółkownik to żartobliwe określenie filmu zatrzymanego przez cenzurę i nie dopuszczonego
-
PREDESTYNOWAĆ, PREDYSPONOWAĆPredestynować i predysponować mają znaczenia bardzo podobne i często
-
PROŚBAWśród niewielu smacznych odczasownikowych rzeczowników z –ba na końcu mamy trochę formą i znaczeniem połączonych par:
-
PROTEKCJONALNY, PROTEKCYJNYProtekcjonalne zachowanie jest wyrazem czyjegoś poczucia
-
PUCHACZDwa podobne formą a tak różne znaczeniem słowa, puchacz i puchar, pisaliśmy początkowo
-
RUBIEŻSłowo rzadko używane, podniośle archaiczne. Rodzaju żeńskiego, podobnie jak bardziej jeszcze żeńska macierz. Mogą występować razem, jeśli oficjalność przeradza się w patos.
-
RZADKIGdyby rzadki było rzadszym słowem, zapewne częściej pisano by je z błędem, jako żadki, bo to rz nie wymienia się na r w żadnej formie i w żadnym słowie pochodnym, a uzasadnienie pisowni można znaleźć tylko w zestawieniu z innymi językami słowiańskimi.
-
RZEŚKI Oczywiście wymowa pomaga tu pisowni, ale cecha rześkości może wywoływać czasem skojarzenia z czymś raczej dźwięcznym. To nie cieniuśki czy leciuśki.
-
RŻNĄĆAle żąć. Niektórzy opuszczają kropkę nad z i tworzą w ten sposób coś innego: nieortograficzne rznąć.
-
SKĄDINĄDCzyli ‘z innego miejsca’. Są dwa powody, dla których nie ma przerwy w tym wyrazie.
-
Słowo Kraków piszemy wielką literą. Odmienia się w zasadzie regularnie:Dokąd jedziesz? Do
-
SPONADŁączone przyimki bywają ortograficznie problematyczne. Jeśli wybieramy
-
STRUŻKAWtedy, gdy to zdrobnienie strugi. Gdy to kobieta-stróż, to stróżka. W liczbie mnogiej: strużki i stróżki. A jeśli mówimy o ubocznych produktach strugania, o wiórach?
-
SUPER-Czy to wyraz, czy cząstka wyrazu? I to, i to.
-
SZCZEŻUJAJuż świerszcze i chrabąszcze, a co dopiero szczękoczułkowce i strzykwy wydają się językowymi żartami zoologów. Wśród nich szczeżuja, szczególnie chrzęszcząc, jest
-
ŚCIEGW przypadkach zależnych pomylenie ściegu ze ściekiem jest niemożliwe, ale to słowa rzadkie i może się zdarzyć, że gdy spotkamy mianownik jednego z nich, wątpliwości co do pisowni się pojawią.
-
TAKŻEGdy piszemy łącznie te dwa krótkie, częste i potrzebne słowa, wspólnie znaczą tyle, co też. W też nie wyodrębniamy formy zaimkowej te i partykuły ż, choć logicznie są tu ze sobą powiązane.
-
TAMTENGdy mówimy ten tam, może to wyrażać coś w rodzaju lekceważenia. Te dwa słowa w tej kolejności podawane nie miały szansy zrosnąć się ze sobą.
-
TOTEŻToteż to też zrost, jak tamten. Zrastając się, słowa czasem pozostawiają swoje dawne znaczenia, częściej jednak je zmieniają, toteż toteż znaczy zupełnie co innego niż to też.
