1) Imiona męskie zakończone na -o, np. Pedro, Arturo, można odmieniać i należy to robić, mówimy np. o filmach Pedra Almódovara lub wirtuozerii Artura Benedettiego-Michelangelego. W związku z tym odmiana imienia Aro zasługuje na akceptację. Prawda jednak, że dość często można spotkać odstępstwa od tej zasady. Ich główną przyczyną jest problem z rozszyfrowaniem mianownikowej formy imienia na podstawie innego przypadka, np. narzędnikowa forma z Markiem może pochodzić od imienia Marek, Mark, Marc, Marco. O tym problemie była już w naszej poradni wielokrotnie mowa, proszę więc przeczytać odpowiednie porady w archiwum. Można by odstąpić od odmiany imienia Aro, gdyby wystąpiło z jakimś odmienianym wyrazem, np. z wyrazem pospolitym charakteryzującym tę postać lub nazwiskiem. Mogłyby to być formy do pana Aro, z panem Aro itp.
2) W języku potocznym użyjemy wołacza o postaci mianownika, a funkcję apelu zaznaczymy za pomocą środków fonetycznych (intonacja i siła głosu), w piśmie zaznaczymy to znakiem interpunkcyjnym: Seth! Można też użyć formy książkowej Secie!