Beka

Beka
31.12.2015
31.12.2015
Szanowni Państwo,
zastanawia mnie, skąd się wzięła tak popularna w środowiskach młodzieżowych beka na określenie czegoś bardzo zabawnego. Czyżby od beczki śmiechu?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Wyraz ten wyjaśnia w swym Totalnym słowniku najmłodszej polszczyzny Bartek Chaciński (Kraków 2007, s. 23–25). Otóż beka kojarzy się i z beczką śmiechu, i z angielskim back (‘tył’), jednak najprawdopodobniej pochodzi od skrótu wyrażenia bez komentarzaB.K. (taka forma widnieje w przywołanej publikacji) – dodawanego do dowcipów wysyłanych na forach dyskusyjnych. Można więc sądzić (to już moja interpretacja), że skrót ten, a właściwie jego forma brzmieniowa (beka właśnie) sygnalizował treść ‘to jest śmieszne’, co sprawiło, że zaczął być używany także w innych sytuacjach dotyczących spraw zabawnych.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
  1. 31.12.2015
    Słowo beka w znaczeniu ‘coś śmiesznego’ nie może pochodzić od jakiegokolwiek skrótu używanego na forach internetowych, bo było popularne wśród nastolatków już w pierwszej połowie lat 90. minionego wieku, jeszcze przed zaistnieniem pierwszego polskiego portalu internetowego. Sama byłam wtedy nastolatką i wiele razy zarówno sama wykrzykiwałam, jak i słyszałam z ust rówieśników słowa: Ale beka!, które stanowiły komentarz do śmiesznych naszym zdaniem zdarzeń, wypowiedzi etc.
    Anna Popis-Witkowska
  2. 31.12.2015
    Dziękuję za to uzupełnienie. Przekażę je Bartkowi Chacińskiemu, na którego wyjaśnienia się powoływałam.
    Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego