Forma *bergъ, która padła w pytaniu, to wczesnoprasłowiańska forma współczesnego rzeczownika brzeg. Ma ona źródło w jeszcze w języku praindoeuropejskim, o czym świadczy fakt, że rzeczownik Berg występuje w języku niemieckim (wywodzącym się ze wspólnoty praindoeuropejskiej, ale niebędący językiem słowiańskim), w którym znaczy tyle co ‘góra’. To właśnie to znaczenie leży, moim zdaniem, u podstaw poszukiwanej etymologii nazw Berehy i Berehy Górne. Są to typowe (zwłaszcza dla terenów górskich) nazwy topograficzne, odwołujące się do właściwości terenu, na których powstały identyfikowane za ich pomocą wsie. Jeszcze na początku XX wieku brzeg oznaczał w języku polskim nie tylko ‘fragment lądu stykający się w wodą’, lecz także ‘wzgórze, wyniosłość’ (por. Słownik języka polskiego, J. Karłowicz, A. A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927). Berehy to zatem nic innego jak ‘wzgórza’. Fonetyczne cechy nazwy wskazują oczywiście na wpływy języków wschodniosłowiańskich, w tym wypadku języka ukraińskiego (por. ukr. берег), na toponimię bieszczadzką.