Zapisowi Alberta Camusa musi odpowiadać wymowa [alberta kamisa], i odwrotnie. W pozostałych przypadkach gramatycznych również wymówimy spółgłoskę na końcu nazwiska. Wymowę i zapis form odmiany obcych nazw własnych opieramy czasem na ortografii, czasem na wymowie. Wymowa [kamisa] najwyraźniej ukształtowała się pod wpływem zapisu (do nazwiska dopisano końcówkę, traktując je jako zakończone na spółgłoskę), zapis Rabelais'go powstał pod wpływem wymowy [rable, rablego].
Nazwisko Petit odmieniamy podobnie jak wyrazy pospolite zakończone na -t: Petita, Petitowi, Petitem, o Peticie. Jeśli chcemy uniknąć odmieniania, możemy dodać imię lub jakiś wyraz pospolity (w tym wypadku np. piłkarz), wówczas jednak koniecznie musimy odmieniać wyraz poprzedzający nazwisko, np. o Emmanuelu Petit (lub o Emmanuelu Peticie). Jeśli nazwisko mężczyzny występuje samo, zwykle jest odmieniane; nieodmienność sygnalizuje, że jego właścicielką jest kobieta.