Cukinia – cukinii, ale dynia – dyni
Dlaczego w dopełniaczu liczby pojedynczej w słowa cukinia – cukinii – piszemy dwa i, a w dopełniaczu liczby pojedynczej słowa dynia – dyni – tylko jedno i.
Z poważaniem
Daniela
13.09.2017
13.09.2017
Szanowni Państwo!Dlaczego w dopełniaczu liczby pojedynczej w słowa cukinia – cukinii – piszemy dwa i, a w dopełniaczu liczby pojedynczej słowa dynia – dyni – tylko jedno i.
Z poważaniem
Daniela
Kwestię tę reguluje zasada [21] WSO (punkt 7.5.c) – https://sjp.pwn.pl/zasady/21-7-5-Pisownia-ji-i-lub-ii-w-dopelniaczu-celowniku-i-miejscowniku-rzeczownikow-zenskich-zakonczonych-na-ja-lub-ia;629325.html:
[…] piszemy -ni w wyrazach, których zakończenie wymawiamy w mianowniku jako [-ńa], natomiast w tych wyrazach, których zakończenie wymawiamy jako [-ńja], piszemy -nii, np.
babuni, bieżni, Chyloni, drewutni, dyni, Ewuni, Gdyni, jaskini, łaźni, Oruni, palarni, palmiarni, pustyni, skoczni, uczelni, wartowni, zecerni;
aronii, Danii, dystonii, harmonii, ironii, Kalifornii, linii, opinii, Polihymnii.
[…] piszemy -ni w wyrazach, których zakończenie wymawiamy w mianowniku jako [-ńa], natomiast w tych wyrazach, których zakończenie wymawiamy jako [-ńja], piszemy -nii, np.
babuni, bieżni, Chyloni, drewutni, dyni, Ewuni, Gdyni, jaskini, łaźni, Oruni, palarni, palmiarni, pustyni, skoczni, uczelni, wartowni, zecerni;
aronii, Danii, dystonii, harmonii, ironii, Kalifornii, linii, opinii, Polihymnii.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
