Niektóre osoby wzorują swoją wymowę na pisowni, co czasem prowadzi do błędu, np. gdy ktoś mówi [vz'ęli] zamiast [vz'eli], albo brzmi nienaturalnie, np. gdy ktoś mówi „Widzę cię” z nosowym [ę] na końcu obu wyrazów. Jeśli chodzi o wymienione przez Pana przykłady, to można je wymawiać dwojako: swobodnie [bupr], [katr] itd., a pedantycznie [bubr], [kadr] itd. Dwoistość ta została już, przynajmniej w pewnym zakresie, oficjalnie zaaprobowana, np. w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny czytamy: „romantyzm [wym. romantysm a. romantyzm]”.