Dekameronu to forma częstsza i – jak się zdaje (obserwacja ta wymagałaby sprawdzenia na większym materiale) – po nią zazwyczaj sięgają historycy literatury, których głos powinien tu ważyć więcej niż zwyczaj innych użytkowników języka. Etymologicznie Dekameron znaczy 'dziesięć dni', należy więc do tego samego pola znaczeniowego, co tydzień, miesiąc (por. tygodni-a, miesiąc-a), ale i kwartał, rok (por. kwartał-u, rok-u). Jak widać, analogie semantyczno-strukturalne nie dają szybkiego rozstrzygnięcia. Można jednak zauważyć, że rzeczowniki o zakończeniu -eron tworzą dopełniacz z końcówką -u, np. baleronu, peronu, tak więc choćby pod tym względem forma Dekameronu wydaje się bardziej uzasadniona.