Dumas – Dumasa

Dumas – Dumasa
19.04.2010
19.04.2010
Szanowni Państwo!
Mam spory problem z wymową odmienianych nazwisk francuskich. Przykładem niech będzie nazwisko Dumas [dima], po odmianie Dumasa, o Dumasie nie wiem, czy nieme do tej pory s należy wymawiać, czy też nie. Z góry dziękuję za pomoc.
Z poważaniem,
Justyna Sobala
W mianowniku Dumas [dima], ale w dopełniaczu Dumasa [dimasa] (akcentowane samogłoski pogrubiłem). Jeśli nazwisku temu towarzyszy odmienione imię, nazwisko można pozostawić w formie mianownikowej, np. Aleksandra Dumas. Polecamy hasło problemowe NAZWISKA w Nowym / Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN, a także hasła poświęcone poszczególnym nazwiskowom w tymże słowniku.
Mirosław Bańko, PWN
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego