Brak znaków interpunkcyjnych w tej nazwie nie jest dobrym pomysłem, skoro składa się ona z czterech wyrazów, których ranga jest różna. Podstawowym składnikiem nazwy jest pierwszy wyraz, wyeksponowany poprzez szyk i za pomocą środków graficznych, zarówno na winiecie wersji drukowanej, jak i w wersji internetowej. Pozostałe stanowią uzupełniający składnik nazwy. Podobną budowę mają często tytuły książek, złożone z tytułu głównego i podtytułu. W takich wypadkach występujący w tekście podtytuł należy oddzielić od tytułu głównego, na ogół kropką lub przecinkiem.
Podtytuł obejmuje trzy wyrazy, które stanowią szereg składników (są współrzędne). Wskazane by było i tu zastosowanie interpunkcji, a sprawdziłyby się przecinki lub myślniki.
Uwzględnienie tych uwag daje nam kilka wariantów zapisu, a najlepiej byłoby pisać Dziennik. Polska – Europa – Świat.