E-mail jako źródło danych w tekście naukowym

E-mail jako źródło danych w tekście naukowym
11.01.2018
11.01.2018
Szanowni Państwo,
w swojej rozprawie doktorskiej chciałabym zacytować fragment emaila, nie wiem jak to zrobić, jak poprawnie wskazać to źródło i czy to w ogóle wypada cytować emaile w pracach naukowych.

Proszę o wskazówki.
Z poważaniem,
Monika
Naczelna zasada mówi, iż w piśmiennictwie naukowym należy bezwzględnie podawać źródła powoływanych informacji. Jeśli takowe informacje otrzymaliśmy w korespondencji osobistej (np. za pośrednictwem poczty elektronicznej) czy nawet ustnie, zobligowani jesteśmy takie źródła odnotować.
W zapisach bibliograficznych redagowanych w systemie „autor – rok” informację o tym, że prezentowane dane pochodzą ze źródeł nieopublikowanych (np. z e-maila) bądź z wypowiedzi ustnych, należy podać w tekście głównym w nawiasie, por.

W latach 1998–2000 metodą tą przeprowadzono kompleksowe analizy roślin, grzybów i zwierząt z okolic stawów osadowych w Szopienicach [Kowalski 2007, korespondencja osobista]. Pozyskano podobne gatunki jak we wcześniejszych badaniach na terenie Bukowna [Kowalski, informacja ustna].

Informacji o autorstwie wypowiedzi ustnych nie umieszcza się w zestawieniu piśmiennictwa na końcu pracy. Natomiast niepublikowane dokumenty piśmiennicze (jak np. list w formie e-maila) umieszczamy w bibliografii.
Opis bibliograficzny e-maila składa się z następujących elementów:

Autor komunikatu. Temat: Tytuł komunikatu. [Typ nośnika]. Do: Odbiorca. Data wysłania wiadomości. [Data dostępu]. Uwagi.

Przykład:
Kowalski Jan. Temat: Szopienice. [online]. Do: Jan Nowak. 14 lipca 2007; 08:57:11. [cytowany 1 października 2009; 16:03]. Korespondencja osobista.
Adam Wolański
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego