O ruchomości -e- w nazwiskach tego typu decyduje głównie zwyczaj językowy. W przypadku nazwisk znanych od dawna samogłoska wypada w odmianie, jak pokazują przykłady w pytaniu. Odmiana nazwisk znanych szerzej od niedawna jest chwiejna, np. Henkel – Henkela a. Henkla, Kinkel – Kinkela a. Kinkla. Nie tak dawno problem ten dotyczył nawet nazwiska Havel.
Ta chwiejność dotyczy też nazwiska Engel. Używa się najczęściej formy Engela, ale forma Engla nie powinna budzić zastrzeżeń. Co ciekawe, jak wynika z analizy tekstów internetowych, problem istnieje głównie wtedy, gdy chodzi o nazwisko byłego trenera reprezentacji Polski w piłce nożnej. W innych wypadkach problem ten nie występuje, w związku z tym używa się form prawo Engla, symfonia Engla itp. Możliwe w takim razie, że wystarczyłoby treść tej porady przekazać komentatorom sportowym, żeby raz-dwa zmienić sposób odmieniania tego nazwiska.