Farna, Karna

Farna, Karna
17.01.2019
17.01.2019
Jak należy odmieniać nazwiska typu: Farna, Karna, czy: np. piosenka Ewy Farnej (czy może Ewy Farny?), rozmowa Anny Karnej (czy Anny Karny?)
Wszystko zależy od tego, jak brzmi forma męskiego odpowiednika danego nazwiska. Jeżeli ojciec lub mąż pań noszących nazwiska: Karna, Farna, Kruszona, Małyska, Łaska, Pomaska itd. nazywa się – odpowiednio – Karna, Farna, Kruszona, Małyska, Łaska, Pomaska, to mamy do czynienia z rzeczownikami (rodzaju żeńskiego – Karna jak np. sarna, Łaska jak łaska, Kruszona jak korona itd.). Wówczas i nazwisko męskie, i formę żeńską odmieniamy rzeczownikowo (Nie ma pani Karny, Dziękuję pani Karnie, Widzę pana Karnę itd.). Jeśli zaś nazwisko męskie jest zakończone na -y lub -i (Karny, Farny, Kruszony, Małyski, Łaski, Pomaski itd.), to mamy do czynienia z przymiotnikiem (który odmienia się przez rodzaje, por. ładny – ładna, miły – miła, podobnie: Karny – Karna, Łaski – Łaska itd.). Wówczas i formę męską (co oczywiste), i formę żeńską odmieniamy przymiotnikowo (Nie ma pani Karnej, Dziękuję pani Karnej, Widzę panią Karną itd.).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego