Forma nazwy miesiąca w dacie
Dobry wieczór. Dziękuję za ostatnią odpowiedź. Chciałbym tym razem spytać, dlaczego wydawnictwa poprawnościowe uznają za błędne formy typu: 11 grudzień, 1 styczeń, 20 maj? Wiem, że tam jest to słowo dzień, które się pomija, a które wymaga użycia dopełniacza, ale kiedy czytam wiersze Asnyka, autor, podpisując je datami, konsekwentnie używa formy mianownikowej. Nie sądzę, aby poeta był na bakier z poprawnością językową. Stąd moje pytanie: od kiedy formy mianownikowej uznaje się za błędne i czy nie dopuścić ich jako poprawne, bo kiedy mówimy 11 grudzień, to wiadomo że może tu chodzić tylko o dzień i że o jakiejś dwuznaczności nie może być mowy?
Szanowny Panie,
norma językowa to zjawisko dynamiczne, zmienne w czasie. Określone elementy systemu językowego są uznawane za wzorcowe, poprawne albo co najmniej dopuszczalne w pewnym okresie.
Adam Asnyk nie był – jak Pan słusznie pisze – na bakier z poprawnością językową. Tyle tylko, że była to norma właściwa dla okresu, w którym się kształcił i tworzył (druga połowa XIX stulecia). Kiedyś użycie mianownika w nazwie miesiąca nie było błędem, dziś jest to uznawane za niepoprawne. Współcześnie nazwa miesiąca musi w dacie przyjąć formę dopełniacza.
Nie można zmienić obecnie w tym zakresie normy składniowej, ponieważ forma dopełniaczowa nazwy miesiąca jest uznawana za jedyną poprawną przez zdecydowaną większość wykształconych użytkowników współczesnej polszczyzny. Na podobnej zasadzie nie zmieniamy normy fleksyjnej w zakresie miejscownikowej formy rzeczownika dom, dlatego że ponad wiek temu Jan Kasprowicz użył w tytule swego poematu formy domie, por. O bohaterskim koniu i walącym się domie. Nadal w miejscowniku obowiązuje nas wyłącznie forma: (o) domu.
Łączę pozdrowienia
