Bardzo dobrze, że się Pan czepia, bo dwuznaczność tego rodzaju jest prawdziwą plagą naszego dziennikarstwa, które w pogoni za wydarzeniami zapomina nieraz o formie przekazu wiadomości. Gdy za kilka lat ktoś przeczyta w starej gazecie zdanie przez Pana cytowane, może naprawdę nie wiedzieć (w pierwszej chwili), co było przyczyną, a co skutkiem. Dwuznaczność bywa raz uciążliwa, a innym razem zabawna. W jedym z poradników językowych przytoczono kiedyś makabryczny przykład: „Rury podziurawiły dzieci”.