Nazwa fikcyjnej postaci ma odmianę przymiotnikową. Deklinacji podlegają oba człony nazwy. Ów rym wewnętrzny, który powstaje w przypadkach zależnych, nie jest tu żadnym przeciwwskazaniem. Wręcz przeciwnie – uwypukla podobieństwo struktury brzmieniowej obu członów nazwy.

Wzór odmiany jest następujący:

• D. Humpty’ego Dumpty’ego,
• C. Humpty’emu Dumpty’emu,
• B. Humpty’ego Dumpty’ego,
• N. Humptym Dumptym,
• Ms. (o) Humptym Dumptym.

Tego rodzaju odmiana jest poświadczona w uzusie, por. np.

• Jasper Fforde uczynił Humpty’ego Dumpty’ego jednym z bohaterów swoich dwóch powieści.
• Potajemnie pomagają Humpty’emu Dumpty’emu w jego planie zemsty.
• Razem z błyskotliwą Kitty i bystrym jajkiem Humptym Dumptym staje do walki, której celem jest ocalenie świata przed zagładą.